Кога германскиот министер за одбрана Борис Писториус во 2024 година изјави дека Германија „мора да биде подготвена за војна до 2029 година“, цела Европа се најде во алармантна дебата. Првпат висок германски функционер со конкретна временска рамка предупреди дека Русија може да се судри со НАТО. Подоцна, сепак, се покажа дека бројката 2029 произлегла од анализа направена уште во 2023 година, според која Русија би можела да биде подготвена за нова офанзива во периодот 2026–2028 година.
Клучен фактор во овие проценки е заедничката закана што ја анализира НАТО – со комбинација од јавни податоци, тајни разузнавачки извори и сателитски снимки. Тие покажуваат дека Москва, и покрај огромните загуби во Украина, успева не само да ги надополни ресурсите, туку и да гради нови воени бази, модернизира објекти во Белорусија и складира големи резерви муниција. Дополнителна грижа буди поддршката од сојузници како Кина, Иран и Северна Кореја.
Сепак, експертите предупредуваат: војната не се предвидува само врз база на воената моќ. Путин е познат по тоа што игра на изненадување, а политичките цели често се менуваат според околностите. Минатото веќе покажа колку разузнавачките прогнози можат да бидат погрешни – од Сирија, каде режимот на Асад преживеа и покрај „неизбежните“ прогнози за негов пад, до Авганистан, каде Талибанците влегоа во Кабул за само неколку дена, спротивно на проценките на Западот.
Иако Русија се соочува со економски притисоци и проблеми со мобилизацијата, тензии во Европа растат. Упадите на руски авиони и беспилотни летала во воздушниот простор на Полска, Финска и балтичките земји стануваат сè почести. Токму затоа НАТО го засилува присуството на источниот фронт, додека Германија, Полска и скандинавските држави забрзано инвестираат во одбраната.
Заклучокот е јасен: никој со сигурност не може да каже дали и кога Путин би ја нападнал Алијансата. Но самото тоа што сценариото се зема предвид значи дека Европа веќе живее во нова безбедносна реалност – каде единствената гаранција за мир е максимална подготвеност за војна.
