Цртежот на Да Винчи од 1490 година, познат како Витрувијански човек, претставува студија за идеалните пропорции на човечкото тело, инспириран од древниот римски архитект Марко Витрувиј Полио. Тој сметал дека човечкото тело може да се вклопи совршено во круг и квадрат, но не успеал да даде математичка рамка за овој однос.
Векови наназад, ова совршено вклопување останувало непознато, предизвикувајќи бројни теории, вклучувајќи ја и познатата теорија за златниот сооднос (1,618…), која сепак не се поклопувала со вистинските мерења на цртежот.
Новата студија на лондонскиот стоматолог Рори МекСвини, објавена во „Journal of Mathematics and the Arts“, открива клучен геометриски елемент — рамностран триаголник скриен помеѓу нозете на фигурата, што Да Винчи го забележал во своите белешки, а кој одговара на Боневиловиот триаголник од стоматолошката анатомија, важен за функцијата на човечката вилица.
Овој триаголник овозможува однос од 1,64 до 1,65 помеѓу страната на квадратот и радиусот на кругот, што е блиску до природниот број 1,633, кој се среќава во многу природни форми.
Заклучокот на МекСвини е дека Да Винчи ја познавал анатомската и геометриската хармонија на човечкото тело многу пред науката да ги утврди овие принципи, и дека ова откритие не е случајност, туку резултат на длабоко разбирање и мајсторство.
