Војната во Украина влегува во четвртата година, иако војните операции на терен не донесоа пресудни резултати за Русија, Кремљ не се откажува од својата стратегија. И покрај огромните воени и човечки загуби, рускиот претседател Владимир Путин продолжува да ја води оваа војна не толку за да освои територии, туку за да ја зајакне позицијата на Русија на меѓународната сцена, особено во европскиот безбедносен систем.
Западните дипломати, предводени од специјалниот пратеник на Доналд Трамп, веќе со месеци се обидуваат да го усогласат мировниот план што, според некои извори, почетно бил во корист на Русија. Новата дипломатска активност во Вашингтон, Киев и Москва се концентрира на преговори за мир, кои, како што велат аналитичарите, во многу поголема мера се фокусирани на политички и безбедносни гаранции отколку на територијалните разлики.
Според тие исти аналитичари, Путин знае дека војната на бојното поле нема да биде добиена, но смета дека вистинската битка се води на дипломатски и политички фронт. На терен, Русија постигнува само минимални придобивки, кои Путин ги претставува како доказ за "неизбежната победа". Овие "победи", според него, создаваат нов притисок врз Западот да преговара и да прифати компромиси.
Долгорочната стратегија: Русија како неопходен актер во Европа
Основната цел на Путин е да ја обнови и зајакне позицијата на Русија како неизбежен и клучен играч во европската политика. Чак иако не успева да го освои целосно теренот што го посакува, тој веќе остварува долгорочен дипломатски успех. Русија модернизирала дел од своите воени сили, се потпира на нови сојузници како Иран, Кина и Северна Кореја, а не пренебрегнува ниту нови воени технологии како што се дроновите.
Но, ова не е победа на теренот. Путин е свесен дека територијалните придобивки не ќе значат ништо без да се осигури долгосрочна политичка и дипломатска моќ во Европа. Во неговата стратегија, најважното е дека Русија мора да остане клучен актер во дефинирањето на европскиот поредок, а во тоа игра војната не како средство за освојување, туку како алатка за влијание.
Преговорите: Блокирани поради територијални и политички разлики
Дипломатските разговори меѓу Украина и Западот, кои сега се водат со нови интензитет, се фокусираат на можни територијални договори и безбедносни гаранции за Украина, но најголемата пречка се територијалните разлики. Путин инсистира на повлекувањето на украинските сили од Донбас и Крим, што Украина го смета за капитулација и отворен пат за понатамошна руска агресија.
Со неговите ставови, Путин не бара само земја, туку позиција во идната европска безбедносна структура, која Русија сака да ја дефинира според свои услови. Западот и Украина се опсесивни за територијата, но Путин гледа на овие разговори како на можност да ја зголеми својата стратегиска важност на долг рок.
Заклучок: Стратегијата на Путин не е територија, туку моќ
Додека Украина се бори за својата територијална целовитост, Путин ја води оваа војна со една многу поголема стратегија на ум – да ја постави Русија како главен политички и безбедносен играч во Европа. Војната, како што изгледа, не е само воени операции и освојувања на територии, туку стратегија која има за цел да ја врати Русија во центарот на европската и глобалната политика.
