Истражувањето на животот на Марија Брањас, која живееше до 117 години, открива како генетиката, имунолошкиот систем и цревниот микробиом можат да помогнат во постигнување екстремна долговечност. Научниците од Институтот „Хозеп Карерас“ во Барселона откриваат дека клетките на Брањас се однесувале значително помлади од нејзината хронолошка возраст, а здравјето на срцето, ниските нивоа на воспаление и високите вредности на „добар“ холестерол ѝ овозможиле извонредно здравје до крајот на животот.
Студијата, објавена во „Cell Reports Medicine“, истакнува дека ретките генетски варијанти на Брањас биле поврзани со имунолошкиот систем и здравјето на срцето и мозокот, а средоземноморската исхрана, особено богатата со јогурт, веројатно дополнително придонела за нејзината долговечност.
Истражувачите истакнуваат дека високата возраст не значи автоматски лошо здравје и дека анализата на суперстогодишниците може да открие биомаркери и стратегии за здраво стареење, иако се потребни пошироки студии за генерализирање на овие резултати. Стогодишниците се најбрзо растечката демографска група во светот, но само еден од десет успева да живее над 110 години.
