Астрономите потврдија дека мал астероид, наречен 2025 PN7, кој со децении кружи околу Сонцето во синхронија со Земјата, фактички се однесува како нејзин „придружник“ на патот низ вселената. Иако е откриен дури оваа година од тимот на Универзитетот на Хаваи, податоците на НАСА покажуваат дека астероидот го следи орбиталниот пат на Земјата најмалку 60 години и ќе остане во близина до 2083 година, кога ќе се оддалечи во длабоката вселена.
Астероидот е мал, со дијаметар меѓу 18 и 36 метри, што е приближно висината на помала зграда. Иако не е вистинска месечина, тој се смета за т.н. „квазимесечина“ – небесно тело што не е гравитациски врзано за Земјата, но ја следи нејзината орбита околу Сонцето со речиси иста брзина.
Најмногу се приближува на околу 4 милиони километри од Земјата, десет пати подалеку од Месечината, а потоа може да се оддалечи и до 17 милиони километри. Оваа нестабилна рамнотежа произлегува од влијанието на гравитацијата на Сонцето и другите планети.
Откривањето било предизвик за тимот на Универзитетот на Хаваи, кој првпат го забележал како бледа точка движечка се синхронизирано со Земјата. По неколкунеделни набљудувања, НАСА потврди дека станува збор за нов член на мала група од само осум познати квазимесечини.
Овие објекти не се само космичка љубопитност – тие помагаат на научниците да го разберат движењето на астероидите, влијанието на гравитацијата на Земјата и да ги усовршат моделите за предвидување на блиски астероиди. Во иднина, ваквите тела би можеле да служат како погодни цели за тест-мисии, бидејќи се релативно блиски и стабилни.
Иако 2025 PN7 никогаш нема да го засени вистинскиот Месечин, тој останува таен патник во нашата орбита – космички сопатник кој ја следи Земјата во нејзината бесконечна трка околу Сонцето.
