Свети Наум бил родум од племето Симеоново, од местото Елкесем, сместено од другата страна на реката Јордан. Тој живеел околу 700 години пред раѓањето на Исус Христос и е запаметен како еден од старозаветните пророци чии зборови имале далекусежно и судбинско значење.
Околу двесте години по дејствувањето на пророкот Јона, Свети Наум ја добил задачата да ја објави Божјата порака за градот Ниневија. Пророштвото на Јона претходно ги разбудило жителите на Ниневија, кои се покајале за своите гревови, поради што Бог им ја покажал својата милост и го поштедил градот од уништување.
Со текот на времето, меѓутоа, Ниневејците повторно се оддалечиле од праведниот пат. Тие ја заборавиле Божјата милост, се вратиле на разврат и неправда и живееле без страв од Божјиот суд. Токму тогаш настапил пророкот Наум, кој јасно и недвосмислено им ја прорекол конечната пропаст.
Бидејќи народот не принесол покајание и не се вратил кон Божјиот закон, милоста не била повторно укажана. Според преданието, градот Ниневија бил погоден од силни земјотреси, разорни поплави и огнени стихии, по што целосно исчезнал. Разурнувањето било толку големо што со текот на времето дури ни местото каде што се наоѓал градот не било лесно препознатливо.
Свети Наум поживеал вкупно четириесет и пет години. По својата земна смрт се упокоил во Господа, оставајќи зад себе мала, но исклучително значајна книга со вистинити и силни пророштва. Неговите зборови останале како трајно предупредување за последиците од непокајаноста и како сведоштво за Божјата правда, но и за Неговата милост кон оние што навреме се враќаат на правиот пат.
