По трагичната смрт на 49-годишниот притвореник Мирсад Пушка, обвинет во случајот „Синдром“, јавноста се запраша како функционира здравствената нега во затворот „Скопје“ познат како „Шутка“ и дали притворените имаат пристап до навремена и соодветна медицинска грижа.
Во „Шутка“ функционира затворска амбуланта со двајца лекари, еден стоматолог и две до три медицински сестри. За потешки заболувања или критични здравствени состојби, хоспитализацијата надвор од затворот е можно само по одобрение од судот. Исклучок се прави само во итни случаи кога е загрозен животот или здравјето на притвореникот, при што судот веднаш мора да биде известен писмено.
Правилникот за куќен ред за извршување на мерката притвор предвидува дека притворените можат да се јават на преглед кај затворскиот лекар, кој присуствува и на сите дополнителни прегледи. Доколку притвореникот сака преглед од лекар по свој избор, тоа е возможно само со судско одобрение и на сопствен трошок.
Во случај на повреди – било од физичко или психичко насилство, или од средства за присила – затворскиот лекар е должен веднаш да извести директорот на затворот, кој потоа по писмен пат го информира јавниот обвинител. Притворените можат да примаат лекови преку семејство или овластени лица, но секој лек мора да биде одобрен од затворскиот лекар пред да им се предаде.
Случајот на Мирсад Пушка ја отвори јавната дебата за тоа дали постои доволен медицински персонал и капацитет во казнено-поправните установи за навремена и соодветна интервенција. Роднините и адвокатот на Пушка тврдат дека тој долго време барал соодветна здравствена грижа за сериозните болести од кои боледувал, вклучително и канцер, но дека тие барања останале делумно неисполнети. Од затворот пак, тврдат дека постапиле според протоколите и можностите на установата.
Овој случај ја поттикна јавноста и експертите да ја преиспитаат стратегијата и капацитетот на државата за грижа на тешко болните лица во казнено-поправните институции, особено кога станува збор за притвореници со сериозни здравствени состојби.
