Во најтемните часови на трагедијата во Домот за пензионери во Тузла, една ќерка покажа храброст што ја надминува човечката граница. Алма Тадиќ, жителка на Тузла, не размислувала ни за миг – единствената мисла што ја водела била да ја спаси својата мајка од пламенот што го зафатил домот.
„Имав само една мисла во главата – морам да влезам, морам да ја спасам мајка ми“, раскажува Алма за ноќта која никогаш нема да ја заборави. Кога конечно ја пронашла мајка си жива, ја покрила со ќебиња и им давала вода на преживеаните, останувајќи покрај нив до два часот по полноќ.
Глетката внатре била застрашувачка – изгорени простории, дим и луѓе кои барале помош. Семејствата на корисниците сè уште не можат да влезат во објектот, бидејќи истрагата за причините за пожарот е во тек. Многумина сведочат дека Домот бил запоставен со години.
„Запоставено е. Жално. Се прашував зошто град кој се развива толку убаво има Дом во ваква состојба... Мајка ми е тука три години. Нема инвестиции. Персоналот се труди, но условите се катастрофални,“ вели Алма со солзи во очите.
Иако цените за престој биле високи – до 1.600 марки месечно – условите на седмиот кат, каде избувнал пожарот, биле „ужасни“, според зборовите на сведоците.
Градоначалникот на Тузла, Зијад Лугавиќ, изјави дека прашањата за состојбата во Домот се во надлежност на директорот, кој по трагедијата си поднесе оставка. Тој додаде дека нема информации зошто најтешко болните лица биле сместени на горните катови, иако противпожарната служба претходно го означила објектот како ризичен.
Благодарение на брзата реакција на пожарникарите и полицијата, пожарот бил спречен да се прошири понатаму. Истрагите продолжуваат, а јавноста чека одговор – дали трагедијата во Тузла е резултат на човечка небрежност, системски пропуст или долгогодишно игнорирање на предупредувањата.
