На 30 јули, православната црква и верниците го слават празникот на Светата великомаченичка Марина, позната како Огнена Марија, која е почитувана како борец за христијанската вера и заштитничка на жената.
Овој празник, кој го почитуваат и католиците и дел од муслиманите (кои ја нарекуваат „српска Упаљуша“), носи голема почит и сериозни забрани за работа. Особено жените на овој ден не работат физички активности, не ораат, ниту пак ја закачуваат иглата, верувајќи дека тоа ќе донесе несреќа.
Во народниот фолклор се раскажуваат приказни за оган и молњи што гореле жито, сено и домови на оние кои работеле на овој ден, поради кршење на забраните поврзани со Огнената Марија.
Светата маченичка Марина е родена во Антиохија, се крстила на 12 години, а поради нејзината христијанска вера била прогонувана и изложена на големи маки.
Во народното верување, Огнената Марија казнува со оган, а громот на празникот е лош знак кој може да означува тешка и сушна година, болести и сиромаштија.
За православните, Огнената Марија (која се смета за сестра на Илија Громовник и Свети Пантелејмон) е предмет на голема стравопочит. На овој ден не се работи ништо, бидејќи секоја работа се смета за неправилна и грешна, а оние што ја нарушат Божјата волја нема да го добијат Неговото милосрдие.
Некои семејства го слават споменот на Огнената Марија како крштевка. Нивните мошти се чуваат во манастирот Света Марина во Албанија, на планината Лонга над Охридското Езеро.
