Анксиозноста кај децата често останува незабележана, токму затоа што тие ретко зборуваат отворено за тоа што ги мачи. Наместо директно да ги изразат своите емоции, децата се повлекуваат, а нивната внатрешна борба ја покажуваат преку однесување, соматски симптоми и ненадејни промени во навиките. Многу родители поради тоа не забележуваат веднаш дека нешто сериозно се случува.
Еве ги најчестите скриени, но значајни знаци дека вашето дете може да се соочува со анксиозност:
1. Физички болки без очигледна причина
Најчестиот начин на кој анксиозноста се манифестира кај децата е преку телесни симптоми како што се постојани главоболки, мачнина, или болки во стомакот – особено во стресни ситуации. Бидејќи децата често немаат капацитет да ги објаснат своите чувства со зборови, нивното тело говори наместо нив. Ова може да ги збуни родителите, кои се фокусираат на физичкото, без да ја препознаат емоционалната позадина.
2. Прекумерна грижа за секојдневни нешта
Ако вашето дете покажува претерана загриженост за ситници – како страв дека ќе се разболи, дека ќе згреши нешто во училиште или дека некој нема да го земе на време – тоа може да биде сериозен показател за анксиозност. За овие деца, секојдневните ситуации стануваат извор на огромен стрес, кој го отежнува нормалното функционирање.
3. Избегнување на обврски и социјални контакти
Анксиозните деца честопати почнуваат да избегнуваат нешта кои претходно им биле нормални и пријатни – одење во училиште, дружење со врсници, па дури и ноќевање кај роднини. Избегнувањето е нивниот начин на справување со ситуациите што ги доживуваат како заканувачки, дури и ако објективно тие не се опасни.
4. Нарушувања на спиењето и апетитот
Децата под анксиозен притисок често имаат тешкотии со заспивање, се будат повеќепати во текот на ноќта, или им се менува апетитот – или јадат премногу или воопшто не сакаат храна. Овие физички промени се аларм дека нешто не е во ред и дека нивното тело веќе реагира на невидливиот стрес, иако тие сè уште не знаат да го објаснат.
5. Потреба од постојано уверување и повторување
Дете што постојано поставува исти прашања, бара потврда дека „сè ќе биде во ред“, дури и кога тоа му е веќе кажано, најверојатно се обидува да го смири својот внатрешен хаос. Ова постојано барање уверување е последица на несигурност и страв, а родителите често го доживуваат како тврдоглавост или разгаленост, наместо како крик за помош.
