Хоророт во изминатата деценија се трансформираше од жанр на чист страв во вистинска уметничка експлозија. Со секоја нова година, режисерите покажуваат дека хоророт може да биде длабоко психолошко и општествено огледало — огледало на нашите најтемни стравови, трауми и скриени желби.
Од женски режисерки до неочекувани културни перспективи, последните десет години донесоа филмови што ја поместуваат границата помеѓу арт-киното и жанрот. Еве избор на најдобрите и највознемирувачки хорор филмови што вреди да ги откриете или повторно доживеете токму оваа Ноќ на вештерките.
2014 – Goodnight Mommy (Ich seh, Ich seh) Режија: Вероника Франц и Северин Фијала
Во австриска куќа, опкружена со густа шума, мајка се враќа од операција на лицето со целосен завој. Нејзините близнаци почнуваат да сомневаат дека жената под завојот можеби не е нивната вистинска мајка. „Goodnight Mommy“ е студена и прецизна психолошка драма, каде домот се претвора во извор на ужас. Франц и Фијала го истражуваат материнството и траумата, создавајќи филм за довербата, стравот и распаѓањето на наводно совршеното семејство.
2015 – Evolution Режија: Лусил Хаџихалиловиќ
На еден мал остров живеат само момчиња и нивните мајки, без присуство на мажи. Младиот Никола започнува да сфаќа дека нешто чудно се случува околу него. „Evolution“ е визуелно елегантен кошмар, каде морето, телото и мајчинството создаваат органска мистерија. Хаџихалиловиќ комбинира уметност и биолошки ужас, прикажувајќи хорор што се доживува како морничав сон.
2016 – Raw (Grave) Режија: Жулија Дикурно
Младата вегетаријанка Џастин започнува студии по ветерина и е приморана да вкуси сурово месо, што предизвикува страшни трансформации во нејзиното тело и ум. „Raw“ користи канибализам како метафора за потиснати желби и сексуалност, прикажувајќи ја границата помеѓу љубов и глад. Филмот е брутален, но длабоко човечки, со неверојатна глумечка енергија и прецизна режија.
2017 – Terrified (Aterrados) Режија: Демијан Ругна
Во приградско соседство во Буенос Аирес, мртвите оживуваат, ѕидовите шепотат, а нешто невидливо ги следи жителите. „Terrified“ надминува класичен хорор — натприродниот терор ја рефлектира несигурноста, стравот од сиромаштија и распадот на општеството. Филмот ќе ве држи на работот на седиштето со неочекувани пресврти и напната атмосфера.
2018 – Suspiria Режија: Лука Гвадањино
Римејк на класиката на Дарио Арџенто, кој ја пренесува приказната во Берлин од 1970-тите: млада танчерка се приклучува на престижна балетска академија која крие вештерска култура. Гвадањино ја претвора танцовата уметност во метафора за болка и контрола. Тилда Свинтон блеска во повеќе улоги, додека музиката на Том Јорк создава оперска и меланхолична тежина.
2019 – Saint Maud Режија: Роуз Глас
Млада медицинска сестра, фанатично религиозна, се грижи за уметница на умирање и верува дека е избрана да ја спаси нејзината душа. „Saint Maud“ е интимен хорор за верата, менталното здравје и самотијата, каде психолошкиот и религиозниот терор се преплетуваат до сцената што буквално го остава здивот.
2020 – Relic Режија: Натали Ерика Џејмс
Кога бабата исчезнува и се враќа, таа не е иста, а куќата започнува да се „старее“. „Relic“ е метафора за деменција и губење на личноста, каде натприродниот ужас ја одразува реалната траума на минувањето на времето.
2021 – Censor Режија: Прано Бејли-Бонд
Во Британија од 1980-тите, цензорка на хорор филмови почнува да губи контакт со реалноста кога препозна лице од своето минато. „Censor“ е психолошки терор со ретро естетика и неонски светла, кој истражува како потиснатата траума се враќа преку медиумите, разградувајќи ја границата помеѓу гледањето и доживувањето.
2022 – Speak No Evil (Gæsterne) Режија: Кристијан Тафдруп
Две семејства се среќаваат на одмор, но гостопримството се претвора во психолошки кошмар. Данскиот хорор студира човечката пасивност и стравот од непријатност, прикажувајќи го најголемото зло како скриено во желбата да бидеме „учтиви“. Финалето е шокантно и болно реално.
2023 – When Evil Lurks (Cuando acecha la maldad) Режија: Демијан Ругна
Двајца браќа во рурална Аргентина наоѓаат распаднато тело заразено со демонска енергија. Кога се обидуваат да го отстранат, злото се шири низ целата заедница. „When Evil Lurks“ е апокалиптичен и телесен хорор што истовремено шокира и фасцинира, прикажувајќи го распадот на моралот и корупцијата во општеството.
2024 – Oddity Режија: Демиен Мекарти
Слепа медиумка се обидува да открие кој ја убил нејзината сестра, но додека се движи низ домот, нешто натприродно ја следи. „Oddity“ е домашен хорор со интензивна атмосфера, каде сестринството, вината и одмаздата се испреплетуваат во приказна што комбинира духовен реализам и класична готика.
Хоророт како огледало на човечката душа
Последната деценија покажа дека хоророт повеќе не е само за чудовишта и крв. Тој стана жанр на емпатија, траума и човечка психа, прикажувајќи ги стравовите што се криеја во секојдневието. Од мајчинството во „Goodnight Mommy“, преку стареењето во „Relic“, до фанатизмот во „Saint Maud“, овие филмови ни покажуваат дека најстрашното чудовиште често е она што го гледаме во огледало.
Оваа Ноќ на вештерките, изгасете ги светлата, запалете свеќа и изберете еден од овие бисери — хоророт продолжува и по последниот кадар.
Не дознавај последен- читај ПРВ.мк
