Лидија Иванковиќ е родена во Скопје во 1979 година, но како бебе била оставена покрај контејнер и подоцна посвоена од семејство во Србија, каде што и денес живее.
Детството го поминала во љубов и грижа, но без никакви одговори за своето потекло. Ниту еден документ, фотографија или детал не ја поврзувале со нејзините биолошки родители. Единствената информација што ја имала е дека била пронајдена во главниот град на Македонија.
По 47 години, Лидија одлучува дека е време да ја дознае вистината. Преку социјалните мрежи, телевизиски емисии и портали, ја објавува својата приказна во надеж дека некој од Скопје ќе препознае дел од нејзината судбина.
„Сакам само да ја најдам мајката што ме родила. Не барам ништо – само да ја видам, да ѝ кажам дека сум добро и дека не ѝ замерувам,“ вели Лидија.
Нејзиниот апел предизвика емотивна реакција кај јавноста. Десетици луѓе ѝ пишале, нудејќи поддршка и можни насоки. Некои испратиле стари информации за случаи на посвојување од 70-тите и 80-тите години, додека други едноставно ѝ посакале сила и надеж.
Лидија истакнува дека нејзината потрага не е само лична приказна, туку и човечка – за сите кои се чувствуваат изгубени помеѓу два света. „Сакам да го затворам кругот – да знам кој сум и од каде доаѓам,“ додава таа.
И додека минуваат годините, Лидија не губи надеж. Верува во случајности, во добри луѓе и во тоа дека вистината секогаш излегува на виделина. Нејзината приказна е потсетник дека љубовта и потребата да се пронајде својот корен се посилни од времето, тишината и далечината.
