„АероВиронмент“ претстави нов дрон за еднократна употреба со долг дострел, наречен Red Dragon – „Црвен змеј“, дизајниран да работи со многу „ограничена интеракција со корисникот“.
Високо автономната муниција користи систем за визуелна навигација и оптички пребарувач за да биде поотпорна, особено во услови на непријателски системи за електронско војување. Способностите на „Црвен змеј“ исто така ја враќаат во фокус дебатата за смртоносно автономно оружје, која особено се загреа поради напредокот во вештачката интелигенција и технологиите за машинско учење, објавува TWZ.
„АероВиронмент“ го претстави 20-килограмскиот електричен „Црвен змеј“, дизајниран да се лансира со катапулт од земја, на овогодинешната конференција SOF Week. Претставници на компанијата од изложбениот простор понудија дополнителни детали за дронот, за кој се тврди дека веќе го користел во борба барем еден неименуван корисник.
„Црвениот змеј“ е дизајниран околу високо автоматизиран концепт на контрола со „опционален човек во командниот синџир“ и „со многу ограничена интеракција со корисниците“, изјави Мајкл Бигни, програмски директор во „АероВиронмент“, за TWZ во интервју.
„Се потпира на нашата визуелна навигација, дигитално споредување на сцената и зголемен GPS за да се стигне од лансирањето до целта, а потоа се потпира на автоматско препознавање на целта со нашата SPOTR-Edge линија на производи за идентификација и испрашување на целта“, истакна тој.
Навигацискиот систем на дронот, исто така, интегрира податоци од други извори, вклучувајќи сензори за брзина на воздухот, ласерски далномери и „оптичка навигација“ во својата камера за да помогне во одредувањето на позицијата без потреба од GPS конекција.
Самиот дрон е дизајниран околу „повеќе или помалку концептот на моторизиран едрилица, па сака да лета, сака да остане во воздух. Тоа ви дава многу добро време на задржување, така што навистина можете да ги „испитате“ целите што ги барате“, додаде Бигни. „Обично ќе поминеме околу 25 метри во секунда, така што вкупното време на летот за околу 400 километри е околу пет или шест часа“.
„АероВиронмент“ тврди дека „Црвениот змеј“ може да забрза и до околу 160 километри на час (45 метри во секунда) во последниот спринт кон целта. Дронот не е дизајниран за повеќекратна употреба ако не ја погоди целта по лансирањето.
Капацитет на носивост до 10 кг
„Црвениот змеј“ има модуларен товарен простор со максимална тежина од околу 10 килограми. Стандардниот товар моментално е експлозивно формирана пенетраторска (EFP) боева глава со тежина од околу 2,3 килограми, што би ѝ дало одреден степен на противоклопна способност. „АероВиронмент“ наведува дека просторот би можел да смести и товар за електронско војување или сензорски товари.
Едноставноста на дизајнот за забрзување на производството и одржување на ниски трошоци беше исто така фокус на процесот на дизајнирање на „Црвен змеј“, според „АероВиронмент“.
Дронот во голема мера користи комерцијално достапни компоненти, а на повидок би можела да биде и верзија што е попријателска за извоз и која не е предмет на регулативите на САД за меѓународен сообраќај со оружје (ITAR). Генерално, прецизната муниција што може да се набави во значителни количини релативно брзо и евтино е од голем и растечки интерес за американската војска и другите вооружени сили ширум светот.
Меѓу сите други карактеристики, се издвојуваат високо автономните навигациски можности на Red Dragon.
„Значи, поставивме целна зона каде што ќе биде очекуваната цел. Може да биде мала кутија. Во зависност од тоа колку е голема, ќе ви дадеме опција за транзит, а потоа откако Црвениот Змеј ќе ја испита и ќе ја пронајде целта, времето потребно за да се стигне до таа цел зависи од тоа колку е голема таа кутија. Нашиот агол на напад може малку да варира… генерално, имате околу една минута откако ќе ја пронајдете целта“, рече Бигни.
„Без разлика дали станува збор за стационарен инфраструктурен објект, зграда, комплекс, подвижна цел како возило… разновидноста на цели што „Црвен змеј“ може да ги погоди е доста голема“, додаде тој.
Важно е да се напомене дека системите за визуелна навигација и оптичките тракери се, генерално, пасивни и имуни на напади со радиофреквентно електронско војување. Користењето на овие можности може само да ја намали емисијата на сигнали на сопствениот „Црвен змеј“, што би им отежнало на противниците да го забележат и следат дронот, па дури и да знаат дека се цел на напади.
Според производителот, Red Dragon има и низок звучен потпис. Многу моментално распоредени системи против дронови во голема мера се потпираат на пасивно откривање на сигнали за да ги предупредат операторите за дојдовни закани и да им помогнат да се справат со нив.
Прекинувачите на електронско војување се исто така вообичаени меѓу денешните анти-дронови капацитети, а нивната ефикасност е јасно демонстрирана во тековниот конфликт во Украина.
Оператор? Може, но не мора
Украинските и руските сили се прилагодија на тешката средина за електронско војување со контрамерки како што се беспилотни платформи со физички оптички кабли поврзани со нивните оператори, што наметнува различни ограничувања. „АероВиронмент“ наведува дека лекциите научени од употребата на нивното семејство беспилотни муниција „Switchblade“ во Украина, како и на други неименувани локации, влијаеле врз развојот на „Црвениот змеј“.
„Црвениот змеј“ има радио врска со операторот, како и засилен GPS систем за помош во навигацијата, но „АероВиронмент“ јасно става до знаење дека дизајнот не е направен имајќи ја предвид постојаната човечка интеракција.
„Значи, имаме радио во него преку кое имате ограничена интеракција во клучните моменти од моментите за време на мисијата“, рече Бигни.
„Секогаш можете да испратите нова мисија за пренасочување или да ја испратите да оди до друга цел. Кога авионот ќе ја види целта, ќе ја испита и ќе каже „Целта е идентификувана“, ќе ви испрати повратни информации што можете да ги потврдите или отфрлите“, објасни тој.
Максималниот дострел на кој операторот може да биде од дронот зависи од различни фактори, вклучително и присуството на електронско војување. Под оптимални услови, директната линија на вид од корисникот на земјата до дронот би можела да се протега до околу 64 километри, според „АероВиронмент“.
Како што е наведено, ова би можело дополнително да се прошири со користење на релеи, вклучувајќи ги и оние во воздухот. „Стандардниот“ режим на работа на „Црвениот змеј“ доколку се изгуби комуникацијата со операторот и дали може независно да се ангажира во цели, е нејасен, но „АероВиронмент“ наведува дека процесот на планирање на мисијата вклучува креирање „план за принудно слетување“.
