На фронтовите на истокот, каде секој ден значи нов предизвик, украинските артилериски тимови не попуштаат во одбраната на Доњецката област. Во близина на окупираниот Соледар, екипажите на старите советски артилериски системи „Акација“ водат битка не само со руската пешадија туку и со се понапредните дронови што секојдневно кружат над нивните позиции.
„Работи како часовник откако почна војната“, вели Јегор, еден од артилерците, за Радио Слободна Европа, покажувајќи кон артилериското орудие. Секоја позиција е важна, а секој момент на невнимание може да биде кобен – особено откако руските сили ја сменија тактиката и наместо големи оклопни колони, напаѓаат во мали, брзи единици, кои постојано се прегрупираат.
Она што дополнително ја усложнува ситуацијата е зголемената употреба на FPV-дронови – мали, тешко забележливи летала кои можат прецизно да го погодат својот плен. Во вакви услови, камуфлажата станува пресудна, објаснува војникот со кодно име „Доцент“, покажувајќи ги антените и детекторите за противдронска одбрана.
„Постои постојан притисок, ден и ноќ. Ако не сме на готовс, нè нема“, велат војниците.
Но зад целиот напор и изнемоштеност, стои нешто подлабоко – лична жртва за тивка надеж. „Имам син и ќерка. Сакам да растат во мир. Секој ден кога преживуваме е чекор поблиску до тоа“, споделува еден од војниците.
Во меѓувреме, неизвесноста околу идната американска воена помош виси како темен облак над фронтот. Но решеноста кај овие луѓе останува непоколеблива. Тие не бараат слава, туку само мир – и можност повторно да седнат со семејствата на пикник, далеку од рововите и дроновите.
