Во летото на 1981 година, Лондон го доживеа својот најмагичен ден – 29 јули, денот кога принцот Чарлс и Леди Дајана Спенсер го кажаа судбоносното „да“ во катедралата „Свети Павле“. Тоа не беше само кралска венчавка – тоа беше глобален спектакл, момент кога целиот свет го задржа здивот и се вљуби во една идна принцеза. Илјадници луѓе на улиците, милиони пред екраните – секој чекор на Дијана беше следен со внимание и воодушевување.
Но, токму нејзината венчаница стана централната сцена на таа бајка. Свила во боја на слонова коска, избродирана со над 10.000 бисери и светки, создаваше магија на секое нејзино движење. Деколтето и ракавите беа украсени со ретка чипка, а подуените ракави ѝ ја даваа силуетата на вистинска принцеза. Сепак, тоа што го одзеде здивот беше нејзиниот превез – долг цели седум и пол метри, што изгледаше како да лебди зад неа и да го носи мирисот на свежо цвеќе низ катедралата. Долгиот воз од ткаенина што се влечеше зад неа остави трага што историјата никогаш нема да ја избрише.
Принцот Чарлс, во својата темно сина морнарска униформа со златни детали, изгледаше достоинствено, но засенет од гламурот на својата невеста. Дијана не носеше само венчаница – таа ги носеше соништата на целата една нација. Нејзиниот изглед, однесување и храброст ја претворија во симбол на новата ера.
Најкоментираниот момент од церемонијата беше кога Дијана го изостави зборот „послушај“ од традиционалните брачни завети – чекор што во тоа време беше смел, речиси револуционерен потег. Со тоа го покажа својот карактер уште од првиот ден во кралското семејство. Дополнително, направи мала грешка во името на принцот, велејќи „Филип Чарлс Артур Џорџ“ наместо „Чарлс Филип Артур Џорџ“, што само ја направи уште попривлечна во очите на народот – како вистинска девојка од народот што се обидува да влезе во кралскиот свет.
Свадбата на Чарлс и Дијана не беше само гламурозна церемонија. Таа беше симбол на надеж, љубов и бајковит почеток што ја освои целата планета. Иако нивната приказна не заврши како во бајките, моментот на венчавката остана врежан како една од највеличествените сцени на 20. век – ден кога целиот свет замолкна за да гледа една невеста како чекори кон вечноста.
