Бегството на 50-годишниот Назиф Муслија, обвинет за убиството на неговата сопруга Саџиде Муслија, заврши по повеќе од 30 часа потрага во италијанската провинција Анкона. Муслија беше пронајден тешко повреден во шума во селцето Бракано ди Мателика, Мачерата, по обид за самоубиство. Ловџија кој се нашол на местото го забележал и веднаш алармирал полиција, што спречило трагичен исход, објави 4NEWS.mk.
Убиството се случи на 3 декември во Пјанело Валесино ди Монте Роберто, каде што жената беше пронајдена мртва со тешки повреди на черепот и градите. Јавното обвинителство во Анкона издаде меѓународна потерница по Муслија под сомнение за тешко убиство со умисла. Истражителите спроведуваат детални претреси во домот на жртвата, а карабинерите заплениле железна цевка од блиско градилиште за која се сомневаат дека е оружјето со кое било извршено убиството. Предметот е испратен на анализа.
Трагедијата се случува само неколку дена откако италијанскиот парламент го прогласи фемицидот – убиство на жена мотивирано од полот – за посебно кривично дело казниво со доживотен затвор. Италија се приклучи на малкумина држави во ЕУ кои го признаваат фемицидот како засебно кривично дело, покрај Хрватска, Кипар и Малта. Законот беше усвоен симболично на Денот за елиминација на насилството врз жените.
Истрагата отвори прашања за институционалните пропусти. Муслија требало да помине едногодишен програмски пат во Центар за машки сторители на насилство, како дел од претходна спогодба за напади врз сопругата, што вклучувало 60 часа средби на секои две недели. Сепак, според неговиот адвокат, „немало слободни места за состаноци“ во институцијата што ја спроведува програмата.
Главната обвинителка на Анкона, Моника Гарули, остро реагираше: „Не можете да ги третирате сите случаи на насилство на ист начин. Овој случај заслужуваше брза и поинаква постапка, што не беше направено. Кога идентификувате структура за работа со сторители, мора да се процени ризикот од рецидивизам и да се разликуваат патиштата според сериозноста на обвиненијата.“
Претседателката на Центарот против насилство во Анкона, Роберта Монтеново, укажува на потребата од поцврсти механизми за заштита: „Потребна е темелна проценка на ризикот, особено кога има знаци за можна ескалација на насилството. Неопходно е да се воведат мерки додека се чека отпочнување на кој било програмски процес.“
Истрагата продолжува, а јавноста повторно го отвори прашањето за одговорноста на институциите во случаите на семејно и родово базирано насилство.
