Хисаиши Оучи, работник во нуклеарно постројување во Токаимура, Јапонија, во септември 1999 година, стана жртва на една од најтешките несреќи поврзани со радијација во историјата. Тој и двајца колеги случајно предизвикале неконтролирана нуклеарна синџиреста реакција, а Оучи бил најмногу погоден од ослободувањето на радијацијата.
Експозицијата на радијација изнесувала 17 сиверти — четири пати повеќе од смртоносната доза — предизвикувајќи сериозни повреди и тешки физички страдања. Оучи добил изгореници, вртоглавица и силно повраќање, а неговото тело било неспособно да се справи со радијацијата.
Пренесен во Универзитетската болница во Токио, Оучи бил подложен на трансплантации на кожа, бројни трансфузии и интензивна медицинска нега. Лекарите го одржувале жив дури и откако неговото срце еднаш застанало. По 83 дена борба, неговото тело попуштило, починувајќи од системско откажување на органите.
Трагедијата на Оучи стана симбол за опасностите од нуклеарната енергија и човечката ранливост пред таквите катастрофи, оставајќи длабок печат во историјата на нуклеарната индустрија.
