Истражувањата покажуваат дека луѓето со крвна група А се изложени на поголем ризик од развој на автоимуно заболување на црниот дроб – сериозна состојба што може да доведе до опасно оштетување на органот. Наспроти нив, луѓето со крвна група Б се значително помалку склони кон заболувањето, кое постепено може да предизвика откажување на црниот дроб.
Крвната група се одредува генетски, преку присуство на антигени А, Б или Х на површината на црвените крвни зрнца. Се разликуваат четири главни групи: А, Б, АБ и О.
Во анализа на повеќе од 1.200 учесници, меѓу кои 114 пациенти со автоимуно заболување на црниот дроб, крвната група А била најчесто застапена. Најголем број заболени имале примарен билијарен холангитис (PBC), а помал број автоимун хепатитис.
Научниците веруваат дека генетиката ја објаснува оваа поврзаност. Луѓето со крвна група А почесто носат алели HLA-DRB103:01 и DRB104:01, гени поврзани со ризик од автоимуни заболувања. Овие гени го водат имунолошкиот систем да разликува сопствени од странски клетки, но кај одредени луѓе системот се „збукува“ и го напаѓа црниот дроб.
Жените се особено подложни, а ризикот расте со возраста. Болеста е подмолна: раните симптоми се замор, чешање на кожата, суви очи и уста, болка во коските и зглобовите или абдоминална непријатност. Често се открива случајно при рутински крвни тестови, а до дијагнозата една третина веќе има развиено цироза.
Лекувањето без трансплантација вклучува стероиди и лекови кои ја намалуваат воспалителната и имунолошката активност, но овие терапии се долготрајни и можат да предизвикаат несакани ефекти. Кога црниот дроб почнува да откажува, трансплантацијата е единствена шанса, но бројот на достапни органи е ограничен.
Експертите истакнуваат дека автоимуните заболувања на црниот дроб се во пораст, а фактори како вирусни инфекции и изложеност на токсини можат да го зголемат ризикот.
